Loading...
Onze arbeidsmarkt in transitie: tussen stijgende kosten en schaarse talenten

Onze arbeidsmarkt in transitie: tussen stijgende kosten en schaarse talenten


De uitzendsector voelt het als eerste wanneer de economie vertraagt — maar wat we vandaag zien, gaat verder dan een tijdelijke dip. Onze arbeidsmarkt botst op structurele uitdagingen: hoge loonkosten, een groeiende mismatch aan vaardigheden en een krappe instroom. Vanuit Federgon werken we actief mee aan oplossingen, samen met onze leden en beleidsmakers. Lees hieronder duidelijke en relevante inzichten van Paul Verschueren, Research & Economic Affairs Directeur Vlaanderen bij Federgon.

Katty Scheerlinck, CEO RGF Staffing & Voorzitter Raad van Beheer Federgon

De Belgische arbeidsmarkt staat op een kantelpunt. In 2024 daalde het aantal uitzenduren opnieuw, dit keer met meer dan 2%. Geen verrassing, gezien de zwakke economische context en de impact ervan op sectoren die sterk afhankelijk zijn van de conjunctuur. Denk maar aan de industrie, waar sinds begin 2023 bijna 12.000 jobs verdwenen en de productiecapaciteit al meer dan een jaar onder de 75% blijft – typisch voor periodes van zware economische terugval.

Maar er speelt meer dan alleen economische tegenwind. Al sinds 2018 is er een dalende trend in de uitzendactiviteit zichtbaar. Een belangrijke oorzaak? De stijgende loonkost – met zo’n 20% toename op vier jaar tijd – zet bedrijven onder druk en maakt aanwerven minder evident, zelfs bij vervangingen.


De stijgende loonkost zet een rem op de aanwervingen, ook uitzendarbeid.

 

Tegelijk zien we een paradox: de vraag naar arbeid blijft groot, maar is steeds minder gekoppeld aan economische groei. De meeste nieuwe jobs ontstaan niet langer in de privésector, maar bij de overheid, in het onderwijs of de zorg. Maar liefst 45% van de jobcreatie in de voorbije 30 jaar gebeurde in deze niet-marktsectoren. Willen we duurzaam werkgelegenheid blijven creëren, dan is een evenwichtiger groeipad nodig.

Daarbovenop vergrijst onze beroepsbevolking snel. Meer mensen verlaten de arbeidsmarkt dan erbij komen. In Vlaanderen alleen al zal de vervangingsvraag oplopen tot gemiddeld 79.100 banen per jaar tegen 2028 – goed voor 13,3% van de volledige werkende bevolking die de arbeidsmarkt verlaat.

En dan is er nog de skillskloof. In januari 2025 gaf bijna 15% van de bedrijven in de industrie aan dat ze productieproblemen ondervinden door een tekort aan gekwalificeerde medewerkers. De razendsnelle technologische evoluties zorgen ervoor dat competenties snel verouderen. Zonder grootschalige investeringen in up- en reskilling dreigt die mismatch verder te escaleren.

 

Ondanks het dalende aantal aanwervingen blijft de vraag naar talent hoog, vooral door een groeiende skillskloof die versterkt wordt door de razendsnelle technologische evolutie.

 

De uitzendsector is traditioneel een vroege indicator van veranderingen op de arbeidsmarkt. Vandaag signaleert die sector niet alleen een conjuncturele vertraging, maar ook structurele breuklijnen. Stijgende loonkosten zonder productiviteitsgroei, een scheve verdeling in jobcreatie, een krimpende beroepsbevolking en een snel groeiende skillsmismatch zetten de arbeidsmarkt onder druk.

De aanzet in het federale regeerakkoord is positief, maar verdere en meer diepgaande hervormingen zijn cruciaal om klaar te zijn voor de toekomst. Want één ding is duidelijk: onze arbeidsmarkt is volop in transitie – en wie zich daar niet op voorbereidt, riskeert achterop te raken.

Bronartikel: De arbeidsmarkt in een spagaat: kosten, krapte en competenties op ramkoers - Federgon